توجه : برخی مطالب این سایت از سایت های دیگر جمع آوری شده است. در صورت مشاهده مطالب مغایر قوانین جمهوری اسلامی ایران یا عدم رضایت مدیر سایت مطالب کپی شده توسط شماره موجود در بخش تماس با ما به ما اطلاع داده تا مطلب و سایت شما کاملا از لیست و سایت حذف شود.
سلامت

تالاسمی مینور و ازدواج، نگرانی عروس دامادها

تالاسمی مینور و ازدواج مساله و نگرانی مهمی است که در کشور ما به خوبی به آن پرداخته می‌شود. دو فرد مبتلا به تالاسمی مینور و ازدواج آن‌ها با هم مشکلاتی را به دنبال دارد و به منظور کنترل تالاسمی باید افراد ناقل با افراد سالم ازدواج کنند.

سیرافی ها| سرویس سلامت – تالاسمی مینور یک نوع کم خونی است که منشا ارثی و ژنتیکی دارد. در افرادی که به تالاسمی مینور مبتلا هستند علائم خاصی دیده نمی شود و این بیماری در زندگی آن‌ها تاثیری ندارد و تنها یک کم خونی مختصر در آن‌ها به ویژه در زمان حاملگی قابل مشاهده است. اما گزینه مهم دیگر در این رابطه ازدواج است. تالاسمی مینور و ازدواج مسئله مهمی است که ذهن خیلی از عروس دامادها را درگیر می‌کند. در این مقاله به شرح چگونگی این موضوع می پردازیم. با ما همراه باشید.

تالاسمی مینور و ازدواج

تالاسمی نوعی بیماری ارثی یا ژنتیکی است که در آن توانایی ساختن هموگلوبین طبیعی به اندازه کافی و توسط مغز استخوان وجود ندارد. تالاسمی به دو نوع مینور و ماژور تقسیم می‌شود. پروتئین هموگلوبین؛ پروتئینی است که هر گونه اختلال و مشکل در ساخت آن باعث بروز کم خونی و مسائل مربوط به آن می‌شود. هموگلوبین در واقع جزء مهم گلبول‌های قرمز را تشکیل می‌دهد و حمل اکسیژن در خون وظیفه اصلی آن در بدن است.
هموگلوبین A، قسمت اصلی هموگلوبین را تشکیل می‌دهد که به یک زنجیره چهارتایی که تشکیل شده از دو زنجیره آلفا و دو زنجیره بتا است تقسیم می‌شود. برای اینکه هر کدام از این زنجیره‌ها در بدن ساخته شود، بایستی فرزند یک ژن از والدین خود دریافت کند. زمانی که در ساخت زنجیره های این پروتئین مشکل ایجاد شود تالاسمی مینور بروز می‌کند. تالاسمی مینور نشانه خاصی ندارد و افرادی که به تالاسمی مینور مبتلا بوده مشابه افراد سالم هستند اما نکته مهم این است که این افراد نباید با فرد دیگر مبتلا به تالاسمی مینور ازدواج کنند، اما افراد مبتلا به تالاسمی مینور و ازدواج آنها با فرد سالم مسئله ای در بر ندارد.


هموگلوبین

ازدواج دو فرد مبتلا به تالاسمی مینور

در صورتی که دو فرد که تصمیم به ازدواج با هم گرفته اند طی انجام آزمایشات قبل از ازدواج متوجه شوند که هر دو نفر آن‌ها مبتلا به تالاسمی مینور هستند نباید با هم ازدواج کنند و یا در صورتی که با هم ازدواج کردند نباید بچه‌دار شوند.
با ازدواج یک مرد و یک زن که هر دو به تالاسمی مینور مبتلا هستند در صورت بچه دار شدن و در هر بارداری ۵۰ درصد احتمال تالاسمی مینور برای نوزاد وجود دارد. ۲۵ درصد احتمال ابتلا به تالاسمی ماژور و ۲۵ درصد باقیمانده نیز متعلق به احتمال سالم بودن نوزاد است. یعنی شانس به دنیا آوردن بچه‌های سالم تنها ۲۵ درصد است.

قبل از ازدواج ابتدا از آقایان آزمایش خون گرفته می‌شود. در صورتی که مرد به تالاسمی مینور مبتلا باشد آزمایش خون از زن نیز گرفته می‌شود. در صورتی که زن هم مبتلا به تالاسمی مینور باشد توصیه می‌شود ازدواج این دو فرد انجام نگیرد. زیرا در صورت ازدواج این دو فرد و تولد یک فرزند ناقص مشکلاتی هم برای خانواده و هم برای جامعه ایجاد می‌شود. علاوه بر این خانواده هزینه‌های مالی بسیاری را باید به دوش بکشد.

از طرف دیگر با توجه به اعتقاد پزشکان کودکانی که به تالاسمی ماژور مبتلا هستند را یا نباید درمان کرد یا در صورت درمان کردن باید به خوبی درمان شوند. به این دلیل که این بیماران می‌توانند از نظر فیزیکی مانند افراد سالم زندگی کنند، اما در صورتی که به خوبی درمان نشوند عوارض بیماری از جمله نارسایی کبد، اختلالات قلبی، اختلالات روانی، کاهش عمر، کم شدن رشد و تغییر قیافه و موارد دیگر گریبانگیر آن‌ها شود. برای درمان نیز در فاصله هر ۲۵ هفته خون یا گلبول قرمز به بیمار تزریق می‌شود و این هموگلوبین تزریق شده بایستی حدود ۱۱ هفته نگاه داشته شود که بیمار بتواند رشد خود را ادامه دهد، فعالیت‌های روزمره خود را انجام دهد و مانند افراد معمولی زندگی کند و تغییر قیافه هم ندهد.
به این موضوع هم بایستی توجه کرد که تزریق خون به صورت مکرر آن هم به میزان زیاد برای کودک عوارضی در بر دارد. به این دلیل که هر کیسه خونی که تزریق می‌شود حدود ۲۰۰ میلی گرم آهن وارد بدن فرد می‌کند؛ این در صورتی است که آهن طی روز به مقدار کمتری دفع می‌شود و افزایش آهن در بدن و باقیمانده آن می‌تواند در اعضای مختلف بدن رسوب کند و به آن‌ها آسیب وارد کند.
از عوارض دیگر بیماری می‌توان به ناسازگار بودن خون، انتقال آلودگی‌ها و بیماری‌های عفونی از جمله ایدز، هپاتیت B و C، مالاریا و سفلیس اشاره کرد که ممکن است گریبانگیر کودک شوند.


تالاسمی مینور و ازدواج
راه‌های کنترل تالاسمی در جامعه

  • افراد مبتلا به تالاسمی مینور یا افراد ناقل، شناسایی شده و به ازدواج با افراد سالم ترغیب شوند.
  • دو فرد مبتلا به تالاسمی مینور و ازدواج آن‌ها با هم حتما بایستی زیر نظر پزشک باشد و مشاوره های ژنتیک نیز در این رابطه انجام شود.
  • از جفت حاصل از ازدواج دو فرد مبتلا به تالاسمی مینور نمونه‌برداری شود و در صورت تشخیص مبتلا بودن فرزند به تالاسمی، سقط انجام شود.
  • تولد بچه‌های مبتلا به تالاسمی، از طریق تنظیم خانواده کاهش یابد.

 

کودکان مبتلا به تالاسمی


سخن پایانی

آزمایش‌های قبل از ازدواج در نقاط مختلف دنیا متفاوت است. این آزمایش‌ها مربوط به هر بیماری بستگی به میزان شیوع بیماری در آن نقطه دارد.
آزمایش خون برای بررسی بیماری تالاسمی مینور در ایران وجود دارد اما در بسیاری نقاط دیگر این آزمایش را حذف کرده اند و به جای آن آزمایشات دیگر قرار داده اند. این موضوع به این دلیل است که در ایران بیماری تالاسمی مینور شیوع بیشتری دارد و بایستی به آن پرداخته شود.
مشاوره با پزشک
شما از تالاسمی مینور و ازدواج چه تجاربی دارید؟ نظر خود را در پایان همین صفحه به اشتراک بگذارید.

علی اکبر

مجله سیراف از سال 96 فعالیت خود را آغاز کرده است،تمام تلاشم انتشار محتوای سالم و منحصر بفرد مورد نیاز کاربران با رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. 09900995320

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا