توجه : برخی مطالب این سایت از سایت های دیگر جمع آوری شده است. در صورت مشاهده مطالب مغایر قوانین جمهوری اسلامی ایران یا عدم رضایت مدیر سایت مطالب کپی شده توسط شماره موجود در بخش تماس با ما به ما اطلاع داده تا مطلب و سایت شما کاملا از لیست و سایت حذف شود.
آداب و رسومسیراف

نمونه هایی از لالایی های بندر سیراف

لالایی ها

لالایی نوای بسیار لطیف و آرامی است که اغلب توسط مادران و مادر بزرگان برای خواب کردن فرزند خردسال خویش در حالیکه با یک  دست گهواره را به حرکت در می آورد، خوانده می شود.لالایی چیزی شبیه شروه اما دارای فراز و فرود های آرامتری است و بسته به خواننده دارد که چه قالب شعری برایش انتخاب نماید. ولی بیشتر از دوبیتی های شاعران بومی  استفاده می شود.

لالایی های سیراف از دوبیتی های فایزدشتی،مفتون برخونی،باکی و نادم وباقر لارستانی فداغی است که بیشتر مضامین آیینی و پند و اندرز دارد البته در میان اشعار لالایی هم ابیات پراکنده ای یافت می شود که از شاعران گمنامی است که مدتهاست برسر زبان مردم جاری است وبیشتر حس و حال کودکانه  دارد.

نمونه هایی از لالای ی های سیراف:

علی دیدم علی در خواب دیدم                      علی بر منبر و محراب دیدم 

علی دیدم که بر دلدل سواره                         چو قنبر پیش پایش می دویدم

سر کوه بلند فریاد کردم                               امیرالمؤمنین را یاد کردم

امیرالمؤمنین یا شاه مردان                            دل ناشاد ما را شاد گردان

لالا لا لا دردانه اشتر زده رو خانه    بارشتر چه بیده هیلک و میخک و رازیانه.

لالا لالا گل زیره          بابات رفته زن بگیره       دیتون غصی می میره

لالا لالا قمر دشتی        مشکت دادم او رفتی        سرچشمه خو رفتی 

لالا لالا گل خشخاش     بابات رفته خدا همراش

مو لالات می کنم تا خوابت آیه                      بلا بر جان شیرینت نیایه

سرم درد می کنه تا حد گچّم                         کلاغ چیرو ربوده نون بچّم 

الهی ای کلاغ بالت بریزه                             هنوزا دست بچّم خون می ریزه

مو لالات می کنم لالای همیشه                     پلنگ در کوه بناله شیر و بیشه

مولالات می کنم تا زنده باشی                     کنیز حضرت معصومه باشی

مو لالات می کنم تابی بلا بو                       نگه دار شو و روزت خدا بو

                         بغل گیرت علی مرتضی بو

لالالالا که لالات می کنم مو                        نگا ه  قد و بالات می کنم مو

 

 لالایی حرف دل است  که برخاسته از روح و جان آدمی است که بر کودک تاثیر عمیقی گذاشته و او را وارد خلسه ای عمیق که منتهی به خواب است فرو می برد ،تلطیف آهنگ و زیبایی کلام و احساس امنیت کود ک به جهت وجود کسی در کنارش، این احساس خوب را در او بوجود می آورد که درآرامش خاطر به خوابی شیرین فرو رود

 شخصی که لالایی می خواند هم فرزند خویش را خواب کرده و هم با اشعاری که انتخاب می کند عقده های درونی  خویش را تخلیه می سازد.چه بسا پدر و مادرانی که هنگام لالایی اشکهایشان جاری شده و هق هق گریه هایشان فضای خانه را پر می سازدو در بسیاری از اوقات مادر آرزوهای قلبی خویش را در قالب لالایی به زبان می آورد وبدینوسیله در حضور خدا و شوهر خویش مطرح می سازدو آنان را از آرزوهای خود آگاه می کند مثلا مادری که آرزوی زیارت دارد این شعر فایز را انتخاب می کند:

شما که ساکنان کوی یارید                   چرا این نعمت آسان می شمارید

دریغا گر شما می بود فایز                     که سر بر آستان یار دارید

یا مادری که فرزندش سربازاست و مدتی به مرخصی نیامده و دلتنگ فرزندش شده  این شعر را زمزمه می کند:

پس کوه سیاهم ای خدایا                           نمیذارن بیایم ای خدایا

کودکان هم با شنیدن این لالایی ها حظ روحی برده و بدینوسیله مهر اهل بیت در دل و جان آنان کاشته می شود.

من غم مهر حسین با شیر از مادر گرفتم    روز اول کامدم دستور تا آخر گرفتم.

متاسفانه لالایی کم کم جایگاه خودرا در سیراف از دست داده و   مادران جوان کمتر به این مهم اهمیت می دهند و اغلب با روشن کردن گوشی تلفن همراه ، وتلویزیون و مانند آن به خواب کردن فرزندشان مبادرت ورزیده و نسبت به فرهنگ غنی خویش اندکی،  غافل مانده اند. بطوری که بیشتر آنان اشعار لالایی را نمی دانند.

علی اکبر

مجله سیراف از سال 96 فعالیت خود را آغاز کرده است،تمام تلاشم انتشار محتوای سالم و منحصر بفرد مورد نیاز کاربران با رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. 09900995320

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا