فضیلت ذکر تسبیحات اربعه برای دفع بلاهای دنیوی و استجابت دعاها
فضیلت ذکر تسبیحات اربعه برای دفع بلاهای دنیوی و استجابت دعاها را برای شما عزیزان قرار دادیم . ذکر تسبیحات اربعه از ذکرهایی است که در نمازهای روزانه گفته می شود . ذکر تسبیحات اربعه که سُبْحانَ اللهِ، وَ الْحَمْدُ لِلهِ، وَ لا إلهَ إلاّ اللهُ، وَ اللهُ أکْبَرُ می باشد دارای خواص و فضیلت فراوانی می باشد از جمله دفع بلاها و خطرات و برآورده شدن حاجت ها و اجابت دعا …
فضیلت ذکر تسبیحات اربعه برای دفع بلاهای دنیوی و استجابت دعاها
فضیلت ذکر تسبیحات اربعه برای دفع بلاهای دنیوی و استجابت دعاها,خواص فراوان گفتن ذکر تسبیحات اربعه,آثار و برکات گفتن ذکر تسبیحات اربعه,دفع بلاهای دنیوی با گفتن ذکر تسبیحات اربعه,استجابت دعاها با ذکر تسبیحات اربعه,خواص و فضیلت زیاد گفتن ذکر تسبیحات اربعه,ختم تسبیحات اربعه برای حاجت گرفتن
تسبیحات اربعه، چهار ذکری است که در نمازهای روزانه سه یا چهار رکعتی و در برخی اذکار خوانده می‌شود. این چهار ذکر عبارتند از: « سُبْحانَ اللهِ، وَ الْحَمْدُ لِلهِ، وَ لا إلهَ إلاّ اللهُ، وَ اللهُ أکْبَرُ» (ترجمه: پاک و منزّه است خداوند، و ستایش مختصّ خداست، و معبودی جز خدا نیست، و خداوند بزرگتر است).
در نمازهای روزانه، ذکر تسبیحات اربعه در رکعت‌های سوم و چهارم به جای حمد و سوره در رکعت اول و دوم خوانده می‌شود.[۱] به فتوای برخی مراجع تقلید، در رکعت سوم و چهارم، تسبیحات اربعه باید سه مرتبه خوانده شود و بعضی دیگر خواندن یک مرتبه را کافی می‌دانند.[۲]
علاوه بر نمازهای روزانه، ذکر تسبیحات اربعه در نماز جعفر طیار پس از خواندن سوره (سیصد مرتبه)[۳]، در نماز مشترک شب‌های ماه رمضان (هفت مرتبه)[۴] و در اعمال ماه جمادی‌الآخر بعد از اتمام نمازِ مشترک (هفتاد مرتبه) خوانده می‌شود.
علامه مجلسی در جلد ۹۰ بحار الانوار، فصلی را به معنا و فضیلت‌های تسبیحات اربعه اختصاص داده است.[۵] خواندن تسبیحات اربعه همچنین برای نزدیک شدن به خداوند و دفع بلاهای دنیوی و استجابت دعاها سفارش شده است.
امام صادق (ع) فرمود:
«روزی رسول خدا (ص) به اصحابش فرمود: اگر جامه‌ها و ظروفی را که دارید جمع کنید و روی هم بگذارید، آیا به آسمان می‌رسد؟ عرض کردند: خیر، ای رسول خدا! فرمود: وقتی از خواندن نماز فراغت پیدا کردید، سی بار بگویید: «سبحان اللّٰه، و الحمد للّٰه، و لا إله إلاّ اللّٰه، و اللّٰه أکبر.» پاک و منزّه است خداوند، و ستایش مختصّ خداست، و معبودی جز خدا نیست، و خداوند بزرگتر است. زیرا این کلمات ویرانی، غرق شدن، سوختن، افتادن در چاه، خوراک درندگان قرار گرفتن، جان سپردن به صورت بد و هرگونه نکبت و گرفتاری و مصیبتی را که بر بنده در آن روز فرو می‌آید، دفع می‌کنند و آنها معقّبات هستند.»
حضرت صادق (ع) فرمود:
«هرکس در تعقیب نمازهای واجب پیش از آنکه آسوده بنشیند، چهل بار بگوید: «سبحان اللّٰه، و الحمد للّٰه، و لا إله إلاّ اللّٰه، و اللّٰه أکبر» سپس از خداوند درخواست نماید، هر چه بخواهد به او عطا می‌شود.»
منابع
ابن طاووس، علی بن موسی، ادب حضور، مترجم محمد روحی، قم، نشر انصاری، ۱۳۸۰ش.
بنی هاشمی خمینی، سید محمدحسن، توضیح المسائل مراجع مطابق با فتاوای سیزده نفر از مراجع معظم تقلید، گردآورنده بنی هاشمی خمینی با همکاری اصولی و دیگران، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۸۵ش.
فاضلی، قادر، عرفان نماز، تهران، نشر فضیلت علم، ۱۳۸۸ش.
قمی، عباس، دستور العمل و مرواریدهای درخشان (لئالی منثوره)، گردآورنده محمد حسین ربانی، قم، نشر عهد، ۱۳۸۱ش.
مجلسی، محمدباقر، بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار (علیهم السلام)، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م.
**************************************************
