توجه : برخی مطالب این سایت از سایت های دیگر جمع آوری شده است. در صورت مشاهده مطالب مغایر قوانین جمهوری اسلامی ایران یا عدم رضایت مدیر سایت مطالب کپی شده توسط شماره موجود در بخش تماس با ما به ما اطلاع داده تا مطلب و سایت شما کاملا از لیست و سایت حذف شود.
زندگی نامه بزرگان دینیشخصیت های دینیمذهبی

زندگینامه امام حسن عسکری (ع) و نگاهی به رخدادهای زندگی ارزشمند ایشان

ابومحمد حسن بن علی عسکری (ع) یازدهمین امام ما شیعیان است که در سال ۲۳۱ یا ۲۳۲ قمری چشم به جهان گشود.

ابومحمد حسن بن علی عسکری (ع) یازدهمین امام ما شیعیان است که در سال ۲۳۱ یا ۲۳۲ قمری چشم به جهان گشود. ایشان فقط حدود ۲۹ سال عمر کردند و پس از پدرشان امام هادی (ع) که توسط خلیفه به سامرا دعوت شدند به شهر رفتند و تا زمان شهادت در آنجا زیر نظر ماموران خلفای عباسی بودند. که نام آن ۶ نفر خلیفه عباسی منتصر، متوکل، معتز، معتمد، مستعین، مهتدی بود و در زمان کوتاه آن حضرت حکومت می کردند. بعد از گذشت ۲۸ سال و ۶ ماه در سال ۲۶۰ قمری به فرمان معتمد به شهادت رسید و کنار مزار پدر بزرگوارش به خاک سپرده شدند. که در ادامه مطلب بیشتر با زندگینامه امام حسن عسکری (ع) آشنا خواهید شد.

امام یازدهم

زندگینامه امام حسن عسکری (ع)

امام حسن عسکری در جمعه ۸ ربیع الثانی سال ۲۳۲ هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود که پدر ایشان امام دهم شیعیان حضرت امام علی النقی (ع) می باشد و مادرشان از رومیان به نام ام ولد یا به روایات مختلف نامش «سلیل، سوسن، حدیث» بوده است. آن حضرت شاگردان فراوانی را در جهت تبلیغ از معارف دینی و جهاد و تلاش تربیت کرده است. امام حسن عسکری در حالی که ۲ سال بیشتر نداشت به همراه پدرش با دعوت متوکل راهی سامرا شدند و به اجبار تا آخر عمر در آن جا سکونت کردند. ایشان با نرجس یا (حکیمه) خاتون دختر یشوعا پسر قیصر روم که مادرش از حواریون و شمعون حضرت عیسی بود ازدواج کرد و صاحب یک فرزند به نام مهدی منتظر (عج) که آخرین و دوازدهمین امام ما شیعیان است شدند.

پیامبر اسلام(ص) در نقل قولی به سخن با امام علی(ع) از ولادت تمام امامان و از جمله امام یازدهم خبر داده و حضرتشان را چنین توصیف فرمود: «خداوند تبارک و تعالى در صلب امام هادی نطفه‌اى قرار داد که او را نزد خود “حسن” نامید و او را مانند نورى در شهرها قرار داد، در زمین، خلیفه و مایه عزّت امّت جدّش نمود و هادى و راهنماى شیعیانش کرده نزد پروردگارش او را شفیع آنان نمود. خداوند او را مایه نقمت و عذاب مخالفان قرار داد و براى دوستانش و کسانى که او را امام خود بدانند، حجّت و برهان گرداند».

تفکری در زندگینامه امام حسن عسکری

کنیه و القاب امام حسن عسکری

  • کنیه امام یازدهم ابومحمد، ابولحسن، ابوالحجه، ابوالقائم بود. که القاب این حضرت از جمله؛
  • هادی: یعنی نماد و نشانه ی هدایت و راهیابی و حرکت در راه مستقیم برای تمام عالم می باشد.
  • خالص: یعنی از هر پلیدی و آلایش پاک و دور بودند.
  • عسکری: به معنای ۱ منطقه نظامی در سامرا که امام به خاطر سکونت لقب داده شد.
  • صامت: یعنی ساکت و خاموش بودن و به جز یاد خداوند و تعلیم و حق لب برنمی گشودند.
  • زکی: حضرت امام عسکری پاک ترین و شریف ترین انسان در دوران خودش بود و جز اعمال نیک نداشت.
  • تقی: به معنای پرهیزگارترین و مومن ترین شخص در زمان خود که متکی و پاسدار دین بود.
  • سراج: به معنای چراغی روشن در تاریکی و ظلمت که انسان را به تقوا راهنمایی می کند.
  • خاص: یعنی این حضرت با اجابت و فضائل دعا خداوند او را خاص خود گردانیده بود.

ویژگی ظاهری امام

رنگ پوستش گندم گون با چشمانی درشت و سیاه و قامتی متناسب و خوش اندام و معتدل بود.

امامت امام یازدهم

بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام دهم هادی (ع) بنا بر وصیتی که کرده بود در سال ۲۵۴ در حالی که ۲۲ سالش بود به امامت رسید و به مدت شش سال امامت کرد. ایشان در سال ۲۵۵ قمری به دستور معتز عباسی به زندان افتادند و ۲ سال در زندان سپری کرد و بعد خلافت و دوره جدید خلافت معتمد که با قیام های شیعیان بود امام آزاد شد و در سال ۲۶۰ قمری ایشان به زندان افتاد و بعد ۱ ماه دوباره آزاد گردید.

همسر و فرزند ایشان

در زندگینامه امام حسن عسکری (ع) بیان شده که ایشان همسری نداشتند و نسل ایشان تنها با کنیزی که مادر حضرت مهدی (ع) است شکل گرفت. برخی از اطلاعات یافت شده نیزان زیادی برای این امام پیدا کرده اند که می گویند او دارای ۳ پسر و ۳ دختر است و نام دخترا دلاله و فاطمه و عایشه است و پسری به نام موسی است و در برخی کتاب ها آمده است که نام خواهران و برادران این امام بوده که به اسم فرزندش آمده است.

زندگینامه امام حسن عسکری (ع)

فشارها و کمبودهای زمان خلفای عباسی

امام بزرگوار ما تحت فشار و محدودیت زیادی قرار گرفت که از سمت خلفای عباسی صورت می گرفت و در آن زمان شیعه به صورت قدرتی بزرگ در عراق درآمده بود که باعث شد همه خلفاء احساس ترس و خطر کنند که در این زمان امامان با داشتن آزادی و اختیار به مدینه برای زندگی انتخاب شدند و اقامت طولانی داشتند. و به امام گفته بودند که هر ۲ شنبه و ۵ شنبه به دارالخلافه حضور پیدا کند.

روش رابطه با امام حسن عسکری

در هنگام زندگی این امام دورانی وجود داشت که امکان دیدار مستقیم با امام بزرگوار در منزلش نبود و تنها در مسیری که مرکز حکومت بود و رفت و آمد می کرد توفیق زیارت با ایشان را داشتند که همه جا شلوغ و پر هیاهو بود و جمعیت در خیابان ها آمده بودند. علی بن جعفر از حلبی می گویید: در یکی از روزها که قرار بود امام به دار الخلافه برود ما در عسکر به انتظار دیدار وی جمع شدیم؛ در این حال از طرف آن حضرت توقیعی بدین مضمون به ما رسید:

ألّا یسلمنّ علیّ أحد و لا یشیر الیّ بیده و لا یؤمئ فإنّکم لا تؤمنون علی أنفسکم. کسی بر من سلام و حتی اشاره هم به طرف من نکند؛ زیرا که در امان نیستید!.

این روایت نشان می دهد که دستگاه خلافت تا چه حدی روابط امام با شیعیانش را در زیر نظر داشت و آن را کنترل می کرد. در این حالت امام بزرگوار از طریق وکلاهایش که وظیفه ارتباط با آن مسئولان را داشتند را رد و بدل می کردند و نامه را به حضرت و به شیعیان می داد.

امام یازدهم

موقعیت امام در سامرا

امام عسکری علیه السّلام اگر چه بسیار جوان بود، ولی به دلیل موقعیت بلند علمی و اخلاقی، به ویژه رهبری شیعیان و اعتقاد آنان به امام و احترام بی چون و چرای مردم از وی، شهرت فراوانی پیدا کرده بود. که در این رابطه سعد بن عبدالله اشعری از محدثان شیعه است که در قرن سوم می زیست می گوید:

در شعبان سال ۲۷۸ هیجده سال پس از رحلت امام علیه السّلام در مجلس احمد بن عبید الله بن خاقان که آن روزها مسئولیت خراج قم را بر عهده داشت و به آل محمد و مردم قم نیز عداوت می ورزید نشسته بودیم. سخن از طالبیون ساکن سامرا و مذهب و موقعیت آنان در پیش حاکم به میان آمد، احمد گفت: من کسی از علویان را چون حسن بن علی عسکری علیه السّلام در سامرا ندیده و نشنیده بودم که این چنین به وقار و عفاف و زیرکی و بزرگ منشی در میان اهل بیت خود شناخته شده و پیش سلطان و بنی هاشم محترم باشد، چنان که او را بر افراد مسن حتی وزراء و منشیان نیز برتری می دادند. روزی من بالای سر پدرم ایستاده بودم؛ آن روز پدرم برای دیدار با مردم نشسته بود. یکی از حاجبان وارد شد و گفت: ابن الرضا در بیرون در ایستاده ‏است. پدرم با صداى بلندى گفت: او را اجازه ورود بدهید و آن حضرت وارد شد. وقتى پدرم او را دید چند قدم به سوى او رفت، کارى که ندیده بودم با کسى حتى امرا و ولات عهد انجام بدهد. وقتى به او نزدیک شد، دست به گردنش انداخت و صورت و پیشانى او را بوسید. آنگاه دستش را گرفت و در جاى خود نشاند. پدرم خود روبروى او نشست و با وى به گفتگو پرداخت. در سخنان خود او را با کنیه که حاکى از احترام او بود مورد خطاب قرار مى‏ داد و مرتب مى‏ گفت: پدر و مادرم فدایت، شب هنگام نزد پدرم رفتم و از وى پرسیدم: پدر آن شخص که امروز آن همه اجلال و احترامش نمودى، چه کسى بود که حتى پدر و مادرت را فداى او مى‏ کردى؟ گفت: او ابن الرضا، امام رافضیان بود آنگاه ساکت شد. چند لحظه بعد سکوتش را شکست و ادامه داد: فرزندم اگر روزى خلافت از دست بنى عباس بیرون رود، در میان بنى هاشم، جز او کسى شایستگى تصدى آن را ندارد. او به خاطر فضل، صیانت نفس، زهد، عبادت و اخلاق نیکو سزاوار مقام خلافت است. اگر پدر او را دیده بودى مردى بود بزرگوار، عاقل، نیکوکار و فاضل. با شنیدن این سخنان آتش خشم سرتاسر وجودم را فرا گرفت. در عین حال حس کنجکاویم براى شناختن او برانگیخته شد. از هر کس از بنى هاشم، منشیان، قضات، فقها، حتى مردم عادى که درباره ‏اش سوال مى ‏کردم او را در نزد آنان در نهایت جلالت و بزرگوارى و مقدم بر سایر افراد اهل بیت مى ‏یافتم. همه مى ‏گفتند: او امام رافضیان است. از آن پس اهمیت وى پیش من رو به افزایش گذاشت زیرا دوست و دشمن او را به نیکى مى ‏ستودند.

خلاصه ای از زندگینامه امام حسن عسکری

دوران اسارت و زندگینامه امام حسن عسکری (ع)

در این باره روایات زیادی در این خصوص یافت شده که همه به دلیل تعداد دفعات زیاد حبس این امام است که بازداشت شده است و نام های خلفا در این دوران می باشد. صیمری در کتاب الاوصیاء نقل کرده که مستعین دستور بازداشت شدن امام عسکری را آوردن ابوالهیثم بن سیابه در نامه به امام نوشت که از این خبر اقرار به اعتراف و نگرانی دارد و امام در جواب وی نوشتند:پس از سه روز فرجی حاصل خواهد شد. سه روز بعد، مستعین خلع شد و خطر رفع گردید.این خبر در منابع دیگر درباره معتز گفته شده است. معتز که از خلفای سختگیر عباسی بود امام و برادرش جعفر را زندانی کرد با توجه به شهادت امام هادی علیه السّلام در سال ۲۵۴ و امامت فرزندش، آمدن دو برادر به زندان باید در سال ۲۵۴ یا ۲۵۵ باشد. صالح بن وصیف از ایادی عباسیان که حراست امام را در زندان بر عهده داشت، از طرف برخی شخصیتهای عباسی به سختگیری بر آن حضرت و آزار وی تشویق می شد که در پاسخ آنها گفت: قد وکّلت به رجلین شرّ من قدرت علیه فقد صارا من العباده و الصّلاه الی أمر عظیم.دو تن که آنها را بدترین مردم می دانستم بر او مأمور کردم ولی آنان چنان تحت تأثیر امام عسکری قرار گرفتند که در عبادت و نماز به حد والایی رسیدند. مدارکی حاکی از آن است که شخص امام در زندان به طور دائم روزه بودند. در همین رو خبری هم درباره دوران مهتدی که در سال ۲۵۵ و ۲۵۶ موجود است. این خلیفه مدعی بود که عمر بن عبد العزیز عباسیان است. ابو هاشم جعفری گفته است: در دوران مهتدی، هنگامی که در زندان بودم، امام عسکری علیه السّلام را به زندان آوردند. با کشته شدن مهتدی در سال ۲۵۶ خدا جان او را از خطر مرگ رها کرد زیرا خلیفه قصد کشتن آن حضرت را داشت.

زندگی نامه امامان معصوم

شهادت امام عسکری (ع)

تاریخ شهادت امام حسن عسکری (ع) در روز جمعه ۸ ربیع الاول سال ۲۶۰ قمری که سنی بالغ بر ۲۹ داشتند و به دست معتمد خلیفه عباسی به زور مسموم و به شهادت رسید. با شهادت امام بزرگوار که یک چهره شناخته شده در سامرا بود شهر را غم و اندوه بزرگی شکل داد که همراه با شیون و فریاد همراه بود و صحنه ای قیام برپا شده بود.

خرسندیم که در این مقاله با عنوان زندگینامه امام حسن عسکری ما را در مجله آرگا همراهی کردید.

منبع : آرگا

علی اکبر

مجله سیراف از سال 96 فعالیت خود را آغاز کرده است،تمام تلاشم انتشار محتوای سالم و منحصر بفرد مورد نیاز کاربران با رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. 09900995320

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا