در چه مواقعی خواندن نماز با لباس یا بدن نجس صحیح است؟
آیا می‌دانید در چه مواقعی خواندن نماز با لباس یا بدن نجس صحیح است؟ ممکن است در این خصوص حدس‌هایی زده باشید، پس با ما همراه باشید تا با این مساله بطور کامل آشنا شوید.
در چه مواقعی خواندن نماز با لباس یا بدن نجس صحیح است؟
طبق نظر اکثر مراجع عظام در سه حالت اگر بدن یا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:
۱. اول آنکه به واسطه زخم یا جراحت یا دُمَلى که در بدن او است لباس یا بدنش به خون آلوده شده باشد. (منظور از دُمَل آبسه یا جمع شدن چرک در جایی از بدن گفته می‌شود.)
۲. اگر بدن یا لباس او به مقدار کمتر از درهم (اندازه بند سر انگشت سبّابه) به خون آلوده باشد، در این شرایط نیز خواندن نماز صحیح است.
۳. آن که ناچار باشد با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.
و در دو صورت اگر فقط لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحیح است:
اول آن که لباس‌هاى کوچک او مانند جوراب و عرقچین نجس باشد و دوم آن که لباس زنى که پرستار بچه است نجس شده باشد.
آیت الله مکارم شیرازی این موضوع را در شش صورت صحیح می‌داند:
۱. در جايی كه بواسطه زخم و دمل لباس يا بدن به خون آلوده شده باشد.
۲. در جايی كه خون موجود در لباس يا بدن كمتر از درهم باشد (درهم تقريباً به اندازه يک بند انگشت اشاره است).
۳. هرگاه لباس‌های كوچک مانند جوراب و عرقچين او نجس باشد.
۴. محمول متنجّس. (دستمال يا لباس نجسى كه می‌توان با آن عورت را پوشانيد)
۵. لباس زنی كه پرستار بچه است.
۶. در جايی كه ناچار است با بدن يا لباس نجس نماز بخواند. مثلاً در جايی گرفتار شده كه لباس او نجس است و قابل تبديل نيست يا وقت برای تطهير آن تنگ است در اينجا از باب ضرورت نماز در لباس نجس صحيح است. (شرح این ها در مسائل آینده خواهد آمد.)
