توجه : برخی مطالب این سایت از سایت های دیگر جمع آوری شده است. در صورت مشاهده مطالب مغایر قوانین جمهوری اسلامی ایران یا عدم رضایت مدیر سایت مطالب کپی شده توسط شماره موجود در بخش تماس با ما به ما اطلاع داده تا مطلب و سایت شما کاملا از لیست و سایت حذف شود.

دانلود کتاب پایتخت های نامی ایران در تاریخ شاهنشاهی pdf

دانلود کتاب پایتخت های نامی ایران در تاریخ شاهنشاهی pdf

دانلود کتاب پایتخت های نامی ایران در تاریخ شاهنشاهی pdf کتاب پایتخت های نامی ایران در تاریخ شاهنشاهی اثر احمد محمدی است ؛یکی از شخصیت‌های بزرگ ادبی که به‌تحقیق نقش ارزنده‌ای در تکوین بخش عظیمی از ادب پارسی در شبه قاره و جلب علاقه و شوق دوست‌‌داران ادب فارسی در این سرزمین نسبت به زمینه‌های گوناگون سخن فارسی اعم از نظم و نثر دارد و یکی از حلقه‌های مستحکم ارتباط بین فرهنگ ایران و هند در دوره صفوی است، محمد جلال‌الدین طباطبایی زواره‌ای اردستانی ملقب به میرزا جلالا است که سه قرن پیش رهسپار قاره هند شد و بدیع‌ترین آثار خود را در متن فرهنگ این سرزمین به وجود آورد.

نام کتاب

پایتخت های نامی ایران در تاریخ شاهنشاهی

 

نویسنده

احمد محمدی  

موضوعات

تاریخ ایران

رمز (پسورد)

sirafiha.ir

تهیه توسط

ناشناس

حجم

2.0 مگابایت (MB)

قالب کتاب

PDF – پی دی اف

منبع الکترونیکی

مجله سیراف

دانلود کتاب پایتخت های نامی ایران در تاریخ شاهنشاهی 

کتاب پایتخت های نامی ایران در تاریخ شاهنشاهی اثر احمد محمدی است ؛یکی از شخصیت‌های بزرگ ادبی که به‌تحقیق نقش ارزنده‌ای در تکوین بخش عظیمی از ادب پارسی در شبه قاره و جلب علاقه و شوق دوست‌‌داران ادب فارسی در این سرزمین نسبت به زمینه‌های گوناگون سخن فارسی اعم از نظم و نثر دارد و یکی از حلقه‌های مستحکم ارتباط بین فرهنگ ایران و هند در دوره صفوی است، محمد جلال‌الدین طباطبایی زواره‌ای اردستانی ملقب به میرزا جلالا است که سه قرن پیش رهسپار قاره هند شد و بدیع‌ترین آثار خود را در متن فرهنگ این سرزمین به وجود آورد. کتاب شاهجهان‌نامه از جمله آثار اوست که از تواریخ رسمی عهد شاهجهانی است که قبل از شاهجهان‌نامه یا عمل صالح شیخ محمد صالح کنبوه به سلک نگارش درآمده و نه‌تنها اثرش مورد تمجید و ستایش محمد صالح قرار گرفته، بلکه بیشتر مطالب ملاجلال‌الدین طباطبایی را عیناً در اثر خود درج نموده است. این پادشاه‌نامه شیوه و سبک محمد امین قزوینی را مورد توجه قرار داده و همانند وی سبک سالنامه‌نویسی را به کار گرفته و نیز حوادث مورد نظر را با سال شمسی و ماه‌های ایرانی تنظیم و تبیین نموده است. در این پادشاه‌نامه جنبه ادبی بر جنبه تاریخی غلبه دارد و سبک نثرش مترسلانه و منشیانه می‌باشد و در واقع نمونه‌از نثر متکلفانه و مصنوع عصر صفویه است.

دکمه بازگشت به بالا