روز بیست و هشتم ماه محرم
حذیفه بن یمان یکی از اصحـاب بـزرگوار رسول گـرامی اسـلام و از خواص امیرمؤمنان علی(علیه السلام) بود. حذیفه یکی از هفت نفری بود که بر جنازه مطهر حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نماز خواند.
وقایع روز بیست و هشتم ماه محرم
28 محرّم الحرام
١ـ رحلت حذیفه بن یمان
٢ـ ورود کاروان اسرای اهل بیت(علیهم السلام) به بعلبک
٣ـ تبعید امام جواد(علیه السلام) به بغداد
1ـ رحلت حُذیفه بن یمان
حذیفه بن یمان یکی از اصحـاب بـزرگوار رسول گـرامی اسـلام و از خواص امیرمؤمنان علی(علیه السلام) بود. حذیفه یکی از هفت نفری بود که بر جنازه مطهر حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نماز خواند.
در جریان توطئه قتلی که منافقان پس از واقعه غدیرخم چیدند و می‌خواستند در بازگشت از غدیرخم در مسیر راهی که از میان کوه می‌گذشت شتر پیامبر(صلی الله علیه و آله) را بترسانند تا برمد و حضرت به دره سقوط کند، که جبرئیل این نقشه را به اطلاع رسول خدا(صلی الله علیه و آله) رسانید.
پیامبر(صلی الله علیه و آله) چون به محل مورد نظر رسید، منافقان با چهره‌های بسته هر کدام ظرفی که داخل آن پر از سنگ ریزه بود، رها کردند و شروع به سر و صدا و فریاد نمودند؛ اما عمار، مهار ناقه رسول خدا را محکم گرفته و حذیفه هم در کنار آن حضرت بود که سرانجام توطئه پلید آن منافقان کور دل نقش بر آب شد. پیامبر اکرم منافقان را یک به یک به جناب حُذیفه معرفی نمود که آنها عبارت بودند از: ابوبکر، عمر، عثمان، ابوعبیده، معاذ بن جبل، سالم، معاویه، عمرو بن العاص، طلحه، سعدبن ابی وقاص، عبدالرحمن بن عوف، ابوموسی اشعری، مغیره بن شعبه و ابوهریره، که حذیفه همه را به خاطر سپرد و به همین دلیل غاصبان خـلافت بعد از آن واقعه از حذیفه می‌ترسیدند که مبادا آنها را به مردم معرفی کند .
حذیفه سالها والی مداین بود و چهل روز پس از آنکه امیرمؤمنان علی(علیه السلام) به خلافت رسیدند، در آنجا رحلت فرمود و به خاک سپرده شد. او قبل از رحلت به دو فرزندش، صفوان و سعید، وصیت کرد که همیشه ملازم امیرمؤمنان(علیه السلام) باشند و ایشان هم به وصیت پدر عمل نمودند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند .
2ـ ورود کاروان اسرای اهل بیت(علیهم السلام) به بعلبک
بنا بر نقلی، کاروان اسرای اهل بیت(علیهم السلام) در بیست و هشتم محرم سال 61 هـ .ق. در مسیر شام وارد شهر بعلبک شدند که مردم جاهل این شهر به استقبال نیزه داران و مأموران حکومتی رفتند و از آنان پذیرایی مفصلی نمودند. حضرت امّ کلثوم(سلام الله علیها) با دیدن این منظره در حق آنان نفرین کردند .
3ـ تبعید امام جواد(علیه السلام) به بغداد
در 28 محرم سال 220 هـ .ق. امام جواد(علیه السلام) به دستور معتصم از مدینه به بغداد تبعید شد .
معتصم برای اینکه امام جواد (علیه السلام)را بیشتر زیر نظر داشته باشد و ارتباطات شیعیان را با آن حضرت کنترل و محدود کند، دستور داد تا امام از مدینه به بغداد هجرت نماید.
