نهج البلاغه
خطبه 6 – خطبه هنگامى كه از او خواستند طلحه و زبير را دنبال نكند
خطبه هنگامى كه از او خواستند طلحه و زبير را دنبال نكند
خطبه 6 – خطبه هنگامى كه از او خواستند طلحه و زبير را دنبال نكند
متن عربیمتن ترجمه
وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است
لَمّا أُشيرَ عَلَيْهِ بِاَنْ لايَتْبَعَ طَلْحَةَ وَ الزُّبَيْرَ وَ لايَرْصُدَ لَهُما الْقِتالَ
هنگامى که از او خواستند طلحه و زبیر را دنبال نکند و آماده جنگ با آنان نگردد
وَاللّهِ لا اَكُونُ كَالضَّبُع ِ تَنامُ عَلَى طُولِ اللَّدْمِ حَتّى يَصِلَ اِلَيْها
به خدا قسم به مانند کفتار نیستم که با آهنگ ملایم مى خوابد تا شکارچى در رسد و
طالِبُها، وَيَخْتِلَها راصِدُها. وَلكِنّى اَضْرِبُ بِالْمُقْبِلِ اِلَى الْحَقِّ
غافلگیرش نموده شکارش کند. بلکه همیشه با یارى حق جوى، رویگردان از حق را
الْمُدْبِرَ عَنْهُ، وَ بِالسّامِع ِ الْمُطيع ِ الْعاصِىَ الْمُريبَ اَبَداً، حَتّى يَأْتِىَ
مى زنم، و با کمک شنونده فرمانبر، عاصى بد دل را مى کوبم، تا مرگم
عَلَىَّ يَوْمى. فَوَاللّهِ مازِلْتُ مَدْفُوعاً عَنْ حَقِّى، مُسْتَأْثَراً عَلَىَّ مُنْذُ
فرا رسد. واللّه از زمان وفات پیامبر صلّى اللّه علیه وآله تا کنون مرا از
قَبَضَ اللّهُ نَبِيَّهُ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ حَتّى يَوْمِ النّاس ِ هذا.
حقّم کنار زده اند و آن که همسانم نبوده بر من مقدم کرده اند.
