بهترین اشعار ولادت امام زمان

مجموعه اشعار ولادت امام زمان

حریم کوچک سرداب، عرش اعلا شد
نگار آمد و لبخندها شکوفا شد

سلام من به کسی که ز کاخ روم آمد
به ریسمان محبت اسیر آقا شد

خدا چه بخت بلندی به او عطا فرمود
ز راه دور رسید و عروس زهرا شد

عروس خانه غریب و امام خانه غریب
چقدر شادی این خانواده زیبا شد

نشسته یک پدری کنار گهواره
ترنم لب او نغمه‌های لالا شد

شهادتین به لب‌های او چه دیدن داشت
در ابتدا جلواتش شبیه عیسی شد

همه ذخیره حق در میان گهواره است
عصا بدست نگهبان خانه موسی شد

صدا صدای رسول خداست می‌آید
طنین یارب او مثل پور لیلا شد

ستاره سحر خانواده سر زده است
خلاصه همه اهل بیت آمده است
قاسم نعمتی

چهره‌ها با گل لبخند همه باز شدند
بلبلان چمن حُسن در آواز شدند

نور شادی به زمین و به فلک موج زند
از فلک تا به زمین فوج ملک موج زند

باز هم شاهد غیبی به شهود آمده است
پیک شادی به سلام و به درود آمده است

چه وجودی است که اکنون به وجود آمده است
این خبر چیست که جبریل فرود آمده است

محشری گشت به پا گر که قیامت کردند
همه در ‌هاله‌ای از نور اقامت کردند

نوری از بیت ولایت شده پیدا امشب
که از او گشته جهان غرق تجلا امشب

همه عالم شده چون وادی سینا امشب
مات از این نور بود دیده موسی امشب

عشق پرسید چرا همهمه برپا شده است؟
همه گفتند که مهدی است هویدا شده است

بر همه خلق جهان خیر کثیر آمده است
سوره نور خداوند قدیر آمده است

به محمد به علی باز نظیر آمده است
هاشمیون همه را ماه منیر آمده است

او بود جنت ما، کعبه ما، مقصد ما
خال رخساره او شد حجرالاسود ما

هستی از یمن قدومش ز غم آزاد بود
خرم از جلوه او گلشن ایجاد بود

این همان وعده موعود و خداداد بود
هر که شد منتظر مقدم او شاد بود

آری ای اهل ولا موسم دیدار شده
آیت «نصر من الله» پدیدار شده

غرق آیات مبین است رخ رخشانش
شب‌نشینان سماوات همه حیرانش

عرشیان مات ز قدر و شرف و ایمانش
کرده در عرش خداوند سه شب مهمانش

در سماوات کنون فصل گل و هم‌عهدی‌ست
میزبان خالق و مهمان عزیزش مهدی‌ست

خیز کز مقدم مولا همگی بنده شویم
همچو گل‌ها ز نسیم سحری زنده شویم

پیرو مکتب آن دولت پاینده شویم
نکند روز وصالش همه شرمنده شویم

دل او را همه با پیروی‌اش گرم کنیم
همه در محضر اوئیم از او شرم کنیم

همه گویند «وفائی» گل توحید کجاست
مروه پرسید کجا کعبه بپرسید کجاست

آن دل انگیزترین مایه امید کجاست
آفتاب دل زهرا گل خورشید کجاست

کاش ما را ز وفا ره به حضورش بدهند
عیدی ما همه را حکم ظهورش بدهند
سیدهاشم وفایی

مادر آب بود و آینه بود
مادر آسمان و اخترها
مادری که به پاش خم می‌شد
قامت التماس ‌هاجرها

مادری که میان رؤیایش
آخرین نوعروس زهرا شد
چه عروسی که حوریان گفتند
مادر دست‌بوس زهرا شد

چه عروسی که چین دامانش
از پر جبرئیل زیباتر
چه عروسی وقار چشمانش
از تماشای نیل زیباتر

آمدند از بهشت بدرقه‌اش
دسته دسته فرشته‌های خدا
دیده می‌شد کنار هر قدمش
در سماوات جای پای خدا

می‌نوشتند روی تاج گلش
مادر ماه، مادر خورشید
می‌شد از چشم‌های او فهمید
سایه‌اش هست بر سر خورشید

از دعای بلند ساره گرفت
سامرا را تمام، رمل بهشت
نذر کردند دایه‌های جنان
تا نمایند وضع حمل بهشت

نم باران زد و دعا که گرفت
 نور هم مست بود و بی حس بود
همچو قرآن که زینت رحل است
کودکی روی دست نرگس بود

کودکی که به دست موج لبش
صد هزاران عصای موسی بود
پسری که ذبیح او یحیی
نفس او مسیح عیسی بود

آمد آن یوسفی که می‌گفتند
چشم یعقوب را کشد در بند
آنکه می‌گفت حضرت ایوب
از نگاهش نمی‌شود دل کند

همره خضر، همدم یونس
همدل نوح، وارث آدم
آمد آنکس که سجده‌اش کردند
انبیاء قبل حضرت خاتم

آمد آنکه به مدح او گفتند
آیه‌ها «ما خَلَقتُ الانسان» را
آمد آنکه ز خاک پاهایش
آفریده خدا سلیمان را

او که دارد میان مشت خودش
مُحکمات قضاوت داود
آن‌کسی که همیشه خواهد بود
مهر نامش کتیبه لب هود

آمد آنکه عبادتش کردند
هرچه عبد و عبید و معبود است
آنکه محو هدایتش شده اند
هرچه فرعون، هرچه نمرود است

آمد آنکس که شعله عشقش
آتشی زد به قلب ابراهیم
آنکه دادند وعده او را
سیزده نور واجب التعظیم

طاق نصرت برای استقبال
تا زمین با ستاره‌ها بستند
هم گل اشک، هم گل صلوات
روی طاق مناره‌ها بستند

دید در بزم آسمانی‌ها
شاهدی از زمین شواهد را
چشم‌ها که پر از مکاشفه شد
مست دیدند چشم مسجد را

ملکی آمد و پیاله گرفت
شربتی خورد و گفت عجب شهدیست
ناگهان وحی شد که جبرائیل!
ساقی امشب فقط خود مهدی‌ست

مصلح کل که ریشه ظلم از
سر انگشت او به هم خورده
او که دائم ستون عرش خدا
به تنومندیش قسم خورده

چهره لن ترانی‌اش دارد
جذبه و هیئت رسول الله
او که بر قامتش برازنده است
زره حضرت رسول الله

آسمانِ نگاه او روشن
کهکشان پر از مدارِ علی‌ست
در غلاف دو ابرویش دارد
ذوالفقاری که یادگار علی‌ست

جای پاهای او نه که گلزار
بلکه قطع یقین حرم زار است
او که در لشگرش برای ظهور
سیصد و سیزده علمدار است

تکیه بر کعبه می‌زند روزی
تا کند از حسین خونخواهی
از پس ابر می‌شود پیدا
آفتاب بقیه اللهی

می زند کوس نبض لب‌هایش
قل هوالله، یا برب الناس
هیبتی نقش پرچمش دارد
رفع الله رایه العباس

روز موعود در جوار حسین
کعبه هم باز می‌کند آغوش
چقدر باصفاست با مهدی
هیئتی دور قبله ای شش گوش

قبله جان ماست پس قطعا
همچو قبله بنا شوم آن روز
بعد رجعت، خوشا به حال خودم
زائر کربلا شوم آن روز
رضا دین‌پرور

خورشیدی و نگاه مرا می‌کنی سفید
می خواستم ببینمت؛ امّا نمی‌شود

شمشیرتان کجاست؟ بزن گردن مرا
وقتی که کور شد گرهی، وا نمی‌شود

یوسف! به شهر بی هنران وجه خویش را
عرضه مکن؛ که هیچ تقاضا نمی‌شود

اینجا، همه من اند؛ منِ بی خیالِ تو
اینجا کسی برای شما، ما نمی‌شود

آقا! جسارت است؛ ولی زودتر بیا
این کارها به صبر و مدارا نمی‌شود

تا چند فرسخی خودم، ایستاده ام
تا مرز یأس، تا به عدم، تا «نمی شود»

می پرسم از خودم: غزلی گفته ای؛ ولی
با این همه ردیف، چرا با «نمی شود»؟
رضا جعفری

جبریل زند بال به سوی گل نرگس 
فردوس شده زائر کوی گل نرگس 

ای منتظران شاخه نباتی بفرستید 
نذر گل نرگس صلواتی بفرستید 
— 
در بزم سحر شمس به جای قمر آمد 
و ز غار حرا باز رسول دگر آمد 

طوبای امید نبوی را ثمر آمد 
ای منتظران منتظران منتظر آمد 

این یوسف زهراست شتابید حضورش 
باشید همه منتظر روز ظهورش 
— 
دامان جهان باغ گل یاس شد امشب 
صبحی که خبر داده اند آغاز شد امشب 

با دست خداوند گره باز شد امشب 
رازی که خدا گفته ابراز شد امشب 

جان هدیه بیارید برای گل نرگس 
ریزید گل و لاله به پای گل نرگس 
— 
در بزم خدا بوی خوش عود مبارک 
بر بحر شرف گوهر مقصود مبارک 

لطف و کرم حضرت معبود مبارک 
دیدار رخ مهدی موعود مبارک 

بشرا که امام شهدا عید گرفته 
تبریک بگویید خدا عید گرفته 
— 
عید است ولی عید جهان بشریت 
برگشته به تن روح و روان بشریت 

جان داده خدا باز به جان بشریت 
این بیت شده ورد زبان بشریت 

ای مردم عالم ره توحید بگیرید 
امشب شب مهدیست همه عید بگیرید 
— 
باشد همه جا از گل نرگس سخن امشب 
نام خوش مهدی شده نقل دهن امشب 

نرگس شده بر نرگس خود بوسه زن امشب 
جان دو جهان است به دست حسن امشب 

این یوسف زهراست که با شور و حلاوت 
قرآن به سر دست پدر کرده تلاوت 
— 
این است که پیغامبرانند سپاهش 
عیسی به دم احمدی اوست نگاهش 

پیغمبر و زهرا و علی چشم به راهش 
آیند همه مردم عالم به پناهش 

از بس که جهان غرق شده در یم نورش 
انگار خبر میرسد از صبح ظهورش 
— 
یا رب چه شود زآن گل نرگس خبر آید 
آن یار سفر کرده ما از سفر آید 

شام سیه غیبت کبری به سر آید 
امید همه منتظران منتظر آید 

از مکه رسد مژده که هنگام سرور است 
پایان فراق آمده هنگام ظهور است 
— 
بر بیت خداوند دهد تکیه و یک دم 
فریاد رسایش برسد بر همه عالم 

لبیک بگویند شهیدان همه با هم
بر یاریش آید ز فلک عیسی مریم

از کعبه بود رو به سوی کرب و بلایش 
بر شانه عباس علمدار لوایش

بگرفته همه خوی به خوی گل نرگس
نرگس زده لبخند به روی گل نرگس

گم گشته در انوار الهی کره خاک
صوت صلوات است که سر برده به افلاک

تا دوست زند خنده و تا خصم شود کور
گردیده زمین بر سر گردون طبق نور

هم سامره سینا شده هم بیت ولا طور
ریزد عوض گل به زمین بال و پر حور

خورشید رخ مهدی سر زد شب نیمه
بر چهره گل انداخته لبخند حکیمه

روید گل توحید ز کوه و چمن امشب
یوسف شده از مصر، مقیم وطن امشب

یعقوب شنیده است بوی پیرهن امشب
مهدی زده لبخند به روی حسن امشب

خیزید و ببینید گلستان حسن را
در دست حسن لاله بستان حسن را

خیزید که از پاره دل گل بفشانید
وز کوثر نور آتش دل را بنشانید

بر منتظران این خبر خوش برسانید
کامشب شب قدر است همه قدر بدانید

با نور نوشتند به پیشانی خورشید
ماهی که جهان منتظرش بود درخشید

این صورت توحید و یا آیت نور است
این قامت طوباست و یا نخله طور است

داود نبی را به لب آیات زبور است
یا بر لب مهدی سخن از روز ظهور است

گوش همه بر زمزمه یارب مهدی‌ست
ای منتظران مژده که امشب شب مهدی‌ست

ای منتظران یافته غم خاتمه امشب
تبریک که روشن شده چشم همه امشب

بشکفت به شوق و شعف و زمزمه امشب
گل از گل لبخند بنی فاطمه امشب

مرغان بهشتی شده آواره مهدی
گردند به دور و برِ گهواره مهدی
غلامرضا سازگار

مهدی موعود
حجت معبود

عید میلادت مبارک 

کرده جهان بوی خدا حس 
از نفست ای گل نرگس 

مسیح عالم
قبله آدم

عید میلادت مبارک 

بر لب تو ذکر خداوند 
بر لب زهرا گل لبخند 

یوسف زهرا
امید دل‌ها

عید میلادت مبارک 

تو آرزوی شهدایی 
منقتم خون خدایی 

امید احمد
روح محمّد

عید میلادت مبارک 

ای مه دلربای بابا 
قرآن بخوان برای بابا 

امام قرآن
تمام قرآن 

عید میلادت مبارک 

حیدر و احمد به تو نازند 
آل محمّد به تو نازند 

تو جان جانی 
جان جهانی 

عید میلادت مبارک 

کعبه بود در انتظارت 
حسین گشته بی‌قرارت 

چشم سپاهت 
بود به راهت 

عید میلادت مبارک