آداب و رسومسیراف

آداب و رسوم مراسم خاکسپاری در فرهنگ سیراف

توجه : برخی مطالب این سایت از سایت های دیگر جمع آوری شده است. در صورت مشاهده مطالب مغایر قوانین جمهوری اسلامی ایران یا عدم رضایت مدیر سایت مطالب کپی شده توسط شماره موجود در بخش تماس با ما به ما اطلاع داده تا مطلب و سایت شما کاملا از لیست و سایت حذف شود.

آیین مرگ:

تشییع و خاکسپاری میت

در سیراف اگر کسی در شب بمیرد او را بعد از غسل کفن می کنند و در پتوی پاکیزه قرار می دهند و در حسینیه یا مسجدی می برند و تا صبح بالای سرش قرآن می خوانند و با طلوع آفتاب در بلند گوی حسینیه مرگ او را اعلام می نمایند و مردم اعم از زن و مرد در آنجا حاضر می شوند و او را پیاده تا قبرستان تشییع می کنند در هنگام تشییع با بر زبان آوردن جملات  عربی با مضامین شهادتین و شهادت به ولایت ائمه هدی راهپیمایی می کنند و بستگان متوفی نیز با سر دادن گریه و زاری و خواندن اشعاری غم انگیز با او وداع می کنند .

وقتی که به قبرستان رسیدند میت را بروی زمین می گذارند و نماز میت توسط یکی از سادات محل اقامه می شود در اینجا بستگان و دوستان متوفی برای آخرین بار صورت او را می بوسند و وداع می کنند و بعد جنازه را به سوی قبر حرکت داده و در این مسیر سه بار جنازه را به زمین گذاشته وبر می دارند و سرانجام او را به درون قبر گذاشته روی قبر را با سنگ هایی پهن می پوشانند

قبل از گذاشتن آخرین سنگ کسی او را تلقین می دهد و بعد از گذاشتن سنگ آخر خاکها را می ریزند و  قبر را با سنگهایی نسبتا کوچک محصور می کنند و بر روی خاکها آب می ریزند و مردم در حالیکه انگشتان خود را تا یک بند در خاک فرو برده اند فاتحه می خوانند و در آخر، همان روحانی تلقین آخر را می دهد در این هنگام مردم با دست دادن و روبوسی و احیانا سر دادن گریه به بستگان میت تسلیت می گوند و راهی منزل خویش می شوند و مراسم خاکسپاری در اینجا پایان می یابد

مجالس ختم

با تمام شدن خاکسپاری عده ای در حسینیه یا مسجد محله برای قرائت قرآن جمع می شوند و مردان هم به حسینیه می روند تا ضمن قرائت فاتحه تسلی بخش دل بازماندگان باشند . در مسجد سی پاره هایی است که مردم باسواد هنگام ورود یکی از آنها را برداشته و می خوانند و بعد از اتمام از مردم می خواهد که برای شادی روح میت صلوات و فاتحه ای نثار کنند.

همزمان با قران خوانی در مسجد ،مجلس زنانه در منزل متوفی برگزار می شود . در اینجا بیشترمادر، دختران ،خواهران و بستگان میت به گریه و زاری می پردازند و زنان دیگر آنان را دلداری می دهنددر اثنای سوگواری زنان گاهی به خواندن  دوبیتی های  غمگنانه شاعران منطقه درد دل خویش را ابراز می کنند .اگر میت جوان باشد گاهی با خواندن بیت هایی که مخصوص حنا بندان عروسی است مجلس را گرم می کنند و در سر کوچه و گذر حجله ای کوچک برپا می کنند و از عابرین با شیرینی و شربت پذیرایی می نمایند و این مراسم سوگواری تا سه روز ادامه داردولی روز سوم روضه خوانی می شود و از کسان شرکت کننده ،در منزل متوفی با ناهار پذیرایی می گردد.

در طی این مدت بعضی ها برسر قبر عزیزشان چادری بپا کرده و قرآن خوان هایی را مزد می دهند تا این سه  شبانه روز قران بخوانند .این مراسم در ادبیات عامه سیراف (شَدِّه) نام دارد.

هفتمین روز:

در هفتمین روز در گذشت میت صبح در مسجد مجلس مردانه و در منزل مجلس فاتحه ی زنانه برگزار می شود و در این روز علاوه بر سوگواری برای متوفی سوگواری  امام حسین(ع) نیز برگزار می شود و بعد از انجام مراسم مهمانان را برای صرف غذا به منزل متوفی می آیند. ولی عصر همین روز اهالی سیراف همراه بستگان میت به قبرستان آمده و در آنجا ضمن قرائت قرآن در مجلس روضه خوانی شرکت می کنندو در آخر برسر تربت متوفی حاضر و با قرائت فاتحه  آنجا را ترک می کنند

 

 چهلمین رو ز(چله)

در چهلمین روز نیز مراسمی دقیقا مشابه هفتمین روز برگزار می شود .در مدت این چهل روز خانواده ی متوفی قبر عزیزشان را سنگ کاری کرده تا در چهلمین روز آماده شده باشد.

عید گرفتن:

در صبح روز اولین عید (فطر یا قربان) بعد از اقامه ی نماز عید ،در منزل متوفی بوسیله حلیم یا شریت و شیرینی از نمازگزاران پذیرایی می شود در این روز مردم(شیعه و سنی) بعد از نماز به خانواده هایی که عزیزی از دست داده اند سر می زنند وضمن دلداری دادن  به آنان تسلیت می گویند. و با قرائت فاتحه ای روح آن مرحوم را شاد می کنند.

 

سالگرد)

سالگرد میت در سیراف به ندرت برگزار می شود و کسانی که برگزار می کنند مراسمی شبیه هفتمین روز را می گیرند.

مردم سیراف مردمی صمیمی و خونگرمی هستند که در کنار شادی و عزا،یار و غمخوار یکدیگرند اگر عزیزی فوت شود چنان در مراسم تشییع شرکت می کنند که مثال زدنی است .

اگر جوانی قصد عروسی داشته باشد با فوت یکی از اهالی چند روزی عروسی را به تاخیر می اندازند حتی اگر از مذهب دیگری باشد و بعد با اجازه بستگان متوفی عروسی خود را شروع می نماید.البته صاحب عزا در پایان مراسم هفتمین روزدر قبرستان  ضمن تشکر از شرکت کنندگان در مراسم، از آنان می خواهد که هر کسی از متوفی طلب و حسابی دارد به منزل مراجعه نماید . و از کسانی که قصد عروسی دارند خواهش می نماید که جشن خود را بپا کنند.

زنان بستگان متوفی حد اکثر تا یک سال برای از دست دادن عزیزشان سیاه می پوشند و آرایش نمی کنند وبه  اصطلاح”پند ” می گیرند.

 

منبع: برگرفته از مقاله کاکا سیرافی(قنبر سماچی)

علی اکبر

مجله سیراف از سال 96 فعالیت خود را آغاز کرده است،تمام تلاشم انتشار محتوای سالم و منحصر بفرد مورد نیاز کاربران با رعایت قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. 09900995320

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

برای امنیت، استفاده از سرویس reCAPTCHA گوگل مورد نیاز است که تابع Privacy Policy and Terms of Use است.

دکمه بازگشت به بالا